लडाखडते दिवस – भाग ३ – त्रिविक्रम शेंड्ये(Leh Ladakh Diaries 2012)

Leh Ladakh Diaries – Part 3

दिवस तिसरा – ११ जुलै २०१२

सकाळी लवकर बडोद्यातून(Baroda, Now known as Vadodara) निघालो, शहराबाहेर पडून मग ब्रेकफास्ट करायचा असं ठरलं, आणि गाडीला किक मारली, पाऊस तर रात्रभर पडत होता तो चालूच होता, घोळ दुसराच झाला, शहराबाहेर भेटायचं ठरलं, पण मी आणि संजू एका रस्त्याने ,आणि राहुल दुसऱ्या रस्त्याने गेला, जिथे रा.मा ८ चालू झाला तिथे आम्ही त्याची , आणि तो आमची वाट बघत बसलो…

तो १५ किमी मागे होता, मग एक मैलाचा दगड ठरवून तिथे वाट बघत बसलो, तर हा परत चुकून एक्सप्रेस वें वर गेला, तिकडे तर दुचाकीला बंदी.. पोलिसाने पकडून चिरीमिरी घेतली, आणि उलटा पिटाळला.. तो भेटेपर्यंत १ तास वाया गेला… मग चहा पाणी करून रा.मा ८ ला सुटलो…आता अहमदाबाद(Ahmedabad) मागे टाकून पुढचा पल्ला गाठायचा होता..

दुपारी एक च्या दरम्यान अहमदाबाद(Ahmedabad) ला पोचलो, म्हणजे अजूनही बरोबर अर्धा दिवस मागे होतो.धाबाटाईप हॉटेलवर जेवायला म्हणून थांबलो, आणि या सगळ्या ट्रीप मधला पहिला सर्वात कठीण ‘गुगली’ खेळून काढावा लागला..

सकाळी बडोद्यातून(Baroda) निघताना झालेल्या घोळामुळे फक्त चहा – बिस्कीटावर होतो, पाऊस पण चालू होता, चांगली कडकडून भूक लागली होती, संजू धाबेवाल्याशी काय बोलला माहीत नाही, बाहेर येऊन म्हणाला दाल राईस आहे..

ठीक आहे म्हणून गाड्या लावल्या, पेट्रोलींग करणारी गुजरात पोलीस व्हँन(Gujarat Police Van) पण धाब्यावर थांबली होती, ” साब, पापड लगेगा क्या ? ” …..धाबेवाल्याचा प्रश्न !!

तीघांनी एका सुरात हां…. म्हंटल्यावर तो परत किचन मध्ये गायब झाला.
आम्ही गु.पो. च्या गप्पा ऐकत बसलो, त्यांनी पण MH08 म्हणजे कुठे ? अशी चौकस चौकशी केली, मुंबई – गोवा(Mumbai – Goa) च्या मध्ये असं सांगितल्यावर ते परत त्यांच्या गप्पात रंगले.

१५ – २० मिनिटांनी ताटं पुढे आली… बघतो तर काय ? “दाल बाटी ” संजू म्हणाला हे ५ लाडू किंवा तत्सम प्रकार कसे खायचे ?
मी ९२ -९३ च्या दरम्यान एकदा खाल्लं होतं, पण ते तुपाबरोबर, आज तूप इल्ला…फक्त दाल…

मग त्याला “लाडू” फोडून कुस्करायला सांगितले, सौजन्यपूर्ण गु. पो. पण मदतीला आले, मग हॉटेलवाला पण धावला… त्याच्याकडे फक्त ‘दालबाटी होतं, संजूला दाल चावल वाटलं. असो… सगळा काला करून “गोविंदा” केलं आणि निघालो…

संध्याकाळी चार साडेचार च्या सुमारास परत एकदा संजूची गाडी पंक्चर झाली…
एक मोठा खिळा आरपार गेला होता, पण परत एकदा सुदैवाने साथ दिली, अर्ध्या किलोमीटरला एक टपरी पंक्चर काढणारा होता, तासाभरात गाडीचं चाक जागेवर..

सव्वापाच साडेपाचच्या दरम्याने परत पुढे निघालो, आता परत काटता येईल तेवढं अंतर जायचं होतं, मूळ कार्यक्रमानुसार आज अजमेर(Ajmer)ला मुक्काम करायचा होता, पण अर्धा दिवस मागेच होतो.. सुदैवाने दर तीन दिवसांनंतर एक राखीव दिवस होता, म्हणून थोडा निश्चिंत होतो, इथे ठीक आहे, श्रीनगर(Srinagar), कारगील(Kargil), लेह(Leh) याठिकाणी हॉटेल आधीच बुक केली होती, जर तिथे एक दिवस उशिरा पोचलो तर गडबड होणार होती, उद्या अजमेर(Ajmer) पासून परत शेड्यूल गाठायला पाहिजे. सर्व ठरवताना वाटेत वाया जाणारा वेळ गृहीत धरला नव्हता, ( फोटो / चुकामुक / पंक्चर / इ.इ.) रस्ता शोधण्यात पण वेळ गेला. एक दिवस हातात आहे हे ठीक, पण ही सवय चांगली नाही.

अजमेर(Ajmer) शक्य नाही हे कळल्यावर पण दिवसाचा उजेड आणि पोटात गेल्यावर गप्प बसलेल्या दालबाटी मुळे पुढे जाता येईल तितकं जायचं असं ठरवून निघालो, हींमतनगर जवळ एका टपरीवर मस्तपैकी चहा घेतला, आणि उदयपूर(Udaipur)च्या दिशेने निघालो, ह्या हींमत नगरच्या चहाची पुढे दररोज मिळणाऱ्या चहा बरोबर तुलना होत राहिली. एकदम झकास!!

दररोज संध्याकाळी गाठणारा पाउस अजून आला नव्हता, त्यामुळे उजेडही बऱ्यापैकी होता, घोडबंदर रस्त्यावरून रा.मा.८(NH08) – मुंबई – आग्रा(Mumbai – Agra) रस्त्यावर गुजरात(Gujarat) चालू झाल्यास एकही खड्डा- खराब रस्ता दिसत नव्हता, चौपदरी रुंद रस्ता, शिस्तीत एका पाठोपाठ जाणारे अवजड माल नेणारे ट्रक, त्यामुळे मी सुध्दा ८० -९० ने गाडी पळवत होतो, ( म्हातारी – म्हातारी म्हणून टीका केलेली माझी Black Princes सुसाट पळत होती, हींमतनगर जवळ एक लक्षात आलं, हातखंब्यात १८ लिटर(18 Ltr) पेट्रोल भरल्यावर ९०० किमी(900km) झाल्यावर मी पेट्रोल भरलं, संजूची ‘अपाचे’ १४ लिटरची, म्हणून त्याने बडोद्याजवळच भरलं, राहुलने अहमदाबाद जवळ, म्हणजे माझी म्हातारीच कमी पेट्रोल मध्ये जास्त कि.मी पळत होती, वेग थोडा कमी का असेना ? बरं वाटलं!!

संध्याकाळी सात साडेसातच्या सुमारास गुजरात(Gujarat) ओलांडून राजस्थान(Rajasthan) मध्ये प्रवेश केला, परत एकदा चहा ढोसून उदयपूर(Udaipur) कडे निघालो, संजूच्या गाडीचा परत काहीतरी प्रोब्लेम झाला.. मागचा ब्रेक लावल्यावर अख्ख चाक हलायला लागलं, म्हणून जरा हळू झालो, ठरवल्याप्रमाणे मुक्काम जवळ आल्यावर पावसाने सुरुवात केली, सरळ रस्ते आणि आडवा- तिडवा आलेला पाउस, वैतागून उदयपुर(Udaipur) आल्यावर समोर दिसलेल्या पहिल्याच हॉटेलमध्ये मुक्काम ठोकला…

क्रमशः

– त्रिविक्रम शेंड्ये

(११ जुलै २०१२)

NOTE :

COVID-19 Related Government Imposed Restrictions Prevail At A Few Locations.
For More Details Get In Touch With Us At [email protected] Or Call Us At +91-9420213309